Zaterdag

Nog een laatste verhaal om het blog af te sluiten, gisteren waren we te laat thuis om het nog te doen.

Donderdagavond nog samen met Kiki en Maud weer helemaar naar boven gereden. Dit kon nog steeds niet via de normale weg, dus nog een uur omrijden om boven te komen met de auto.

Huub was al lang boven, hij was komen lopen in 2,5 uur. Was blij om ons te zien en droge kleding aan te kunnen doen. Het begon keihard te regenen, dus eerst maar even wat eten. Vanaf 7 uur staan klappen en juigen bij de finish, gelukkig hadden ze een soort klap waaiers zodat je handen niet zo zeer doen van al het geklap. De laatste groep binnenkomers was erg emotioneel, een moeder met 2 dochters die huilend over de finish komen, met een foto van hun overleden vader, hartverscheurend. Maar ook luid juichende mensen, die net als ik de overwinning vieren. Op het laatst kwamen alle motorrijders, die al het verkeer steeds hebben geregeld binnen. Fantastisch, wat een applaus en enthousiasme. En de opbrengst is bijna 15 miljoen, waaronder 13.000,00 van ons.TOP! Daarna op Moniek gewacht en samen via de gewone weg naar beneden. Heel veel troep was al opgeruimd, wat gaat dat snel.

Juliie hebben op de foto's kunnen zien dat ik kniekousen aan had, dit zijn speciale kousen om de bloedsomloop te stimuleren en ze zorgden ervoor dat ik geen last van mijn scheenbenen kreeg of dikke voeten.

Ook hebben jullie gezien dat ik heel veel lintjes op mijn rugzak mee naar boven droeg. Deze mensen hebben het helaas niet gehaald, overleden, maar zeker niet vergeten en zo waren zij er ook een beetje bij. Boven hebben we met elkaar de lintjes ritueel verbrand en daarna begraven. Dat voelde goed zo. Ik kon ze niet in de prullebak gooien voor mijn gevoel.

Als een blok geslapen en zonder spierpijn of iets werd ik wakker. vrijdag om 10 uur zat alles in de auto en opweg naar huis. Een lange rit van ongeveer 13,5 uur. Ik had me toch een paar dikke voeten van het lange zitten, het vocht kon je zo wegdrukken. Dinsdag weer op controle, maar eens vragen wat daar nu aan te doen is.

lieve allemaal, dit was het voor dit blog, dank jullie wel dat jullie dit samen met mij, ons, wilde beleven. Voor ons een afsluiting van een lange periode, als gezin zijn we er in gedoken en het tot het einde volbracht. Joppe was er in gedachten bij. Het is goed zo!!!!!,????

wil je weten hou het met mij gaat, mail gerust naar mathildeobdeijn@hotmail.com

dikke knuffel Mathilde

Donderdag

een bewogen dag, maar eerst nog even over gisteren.

wij gingen om 11 uur de mensen van de Alpe d'HuZus aanmoedigen. We klommen via een route in het bos naar bocht 20, dit is de tweede bocht. Het was gisteren heel warm, vele waren voor deze bocht al afgestapt en moetsten helemaal bijkomen. En dan moeten ze nog 19 bochten.

We zeiden al tegen elkaar, we kunnen hier haast een medische post beginnen met psychische hulp. Vele tranen vloeiden daar. Maar een arm en troosten woord doet veel goed. het was bijzonder om te doen, dat gevoel hadden Jos, Huub en Maud ook. Moniek zat in bocht 7, waar het zwaar was. Wat een verhalen zijn er dan toch steeds.

Huub en Maud zijn naar boven gegaan en wij hebben op onze dochters Nienja, Floor en Kiki gewacht. Mijn oudste zus Marion kwam ook mee. Onze Joppe is op examenreis, maar leeft van afstand mee.

Na het eten naar boven naar de herdekingsdienst. Poe, dit doet je wel heel veel, mij tenminste. Ik heb het zwaar gehad, maar sommigen......maar dan zijn er nog steeds wonderen......

Ik had een stoeltje meegenomen vanwege mijn dikke enkels zodat ik ze hoog kon leggen. Ze zijn echt dik.

Op de camping bleken onze vrienden Jan en Ingrid ook te zijn. Gauw wat gedronken en alle spullen gepakt en slapen.

DE GROTE DAG.

vanochtend ging om 3.45 uur de wekker. Wat is het dan een klein huisje met zoveel mensen. Ze sliepen gelukkig wel allemaal in tenten, maar toch.

Onze Nienja besloot om hardlopend naar boven te gaan en Jan en Ingrid liepen met ons mee.

Eerst met zijn drieën gauw naar het startpunt gelopen voor de tijd regestratie. Het was toen al leuk, heel veel mensen al op de been en we kregen al applaus.

Daarna de start, Nienja liep al gauw bij ons weg en voor bocht 20 stonden onze supporters. Gelijk al de truien en hoofdlampen aan hun mee gegeven. Het was al lekker weer. En wat is het geweldig om met al die duizende mensen met lampjes op de tassen en fietsen omhoog te gaan. Bij elke bocht konden we terug kijken omlaag en dan zie je in het dal al die lampjes omhoog komen.

We liepen super gemakkelijk, Jan en Ingrid hebben veel foto's gemaakt. Al de kaarsjes en spandoeken zijn toch erg indrukwekkend.

Ineens zeiden we he, we zijn al in bocht 10. Zo makkelijk liepen we en wat een aanmoedigingen overal. De meest mooie fietshelmen hebben we gezien, mensen op een tandem, kinderen die fietste, iemand op een skate board ging omhoog. Mensen op een ligfiets met maar een arm etc.

In bocht 7 een lange pauze gehouden. Daar kreeg ik een verassing van vrienden, een ingesproken aanmoediging met mooie muziek. De eerste tranen waren daar.

het werd steeds drukker met mensen langs de kant, en daar was de finish, met onze kinderen, broer en zus en nichtje. Heel veel tranen kwamen er. Maar wat ben ik trots. We hebben het gedaan in 4,16 uur. Super. Wat een ontlading was er boven, maar ook jeetje wat is dat snel gegaan, zo voelde het ook, he zijn we er nu al. We hebben het gedaan en gered. Een jaar heb ik hier naar toe geleefd. Een stuk afgesloten nu, het leven gaat verder. En dat voelt ook heel goed. Klaar met het ziekzijn. Moet nog een hele poos medicijnen slikken, maar elke dag een stukje beter.

wat ben ik trots!

Er komen nog heel veel foto's, maar weet niet of dat vandaag allemaal nog lukt. Ga zo weer naar boven, Huub is ook nog even naar boven gelopen, 1,5 uur sneller, maar dat geeft niet. We gaan naar de afsluiting en kijken naar het totaal bedrag.

morgen nog meer denk ik.

Dank allemaal voor jullie steun, het heeft me goed gedaan. Ook jullie zijn toppers.

dikke knuffel Mathilde

Woensdag

Een bewogen dag weer. Maar het is al laat dus morgen meer.

Morgen starten wij om half 5. Onze Nienja gaat hardlopend mee omhoog.

we zijn te volgen op de alpe d'HuZes app, tik mijn naam in en je kunt zien waar ik ben, hoe snel ik loop etc.

Ga nu gauw slapen.......????

Dinsdag

Weer een dag verder.

Lekker rustig aan gedaan. Jos en Huub zijn op de fiets naar boven gegaan. Moniek, Maud, Hanneke ( een collega van Moniek) zijn met de auto naar boven gegaan. We haalden de jongens al snel in. Boven wat rond gekeken, boodschappen gedaan. Onze startbewijzen gehaald én mijn shirt. We kregen er 2, ze hadden er een teveel gemaakt. Dus we hebben nu 4 shirts met team Mathilde Obdeijn erop.

De jongens zijn speciaal voor mij naar boven gefietst. En als je dan boven de knuffel krijgt van onze Huub, dan schiet je wel even vol. jos en Huub kwamen behoorlijk moe boven, maar over de tijd waren ze wel tevreden iets boven de anderhalf uur. Daarna nog weer een wandeling hoog boven Alpe dHuez gemaakt. Wat is het hier toch mooi.

En een geweldig weer is het, rond de 28 gr. We zijn hier echt in de zomer beland.

Vanavond naar het gemeentehuis geweest, daar was een optreden van Magriet Eshuis en Maarten Peters. Ook Pater Moeskroen speelde daar. Was gezellig. Nu aan een wijntje lekker buiten bij volle maan.

Morgen moet Moniek echt aan de slag. Dan is de Alpe d'HuZus. Dit is een tocht voor de vrijwilligers die ook graag omhoog willen. Maar daarover morgen meer.

Maandag

Vanochten een beetje lui, dus nog even lekker omgedraaid. Moniek moest om 11 uur aan het werk en half 11 kwamen Huub (mijn broer) en Maud hun dochter ineens de camping al oprijden, ze zouden er 's avonds pas zijn, maar hebben 's nachts gereden.

Vandaag een beetje rustig aan gedaan. Hebt 2 teksten geschreven voor op kaarsen. Een voor mijn tante Marietje, die mij zeer dierbaar was en eentje voor mijn oude kamergenoot die het helaas niet gehaald heeft. Je komt dan ik een tent waar je in een krat je kaars kwijt kunt. Deze kratten staan symbool voor de bocht waar jij je kaars wil hebben. Voor mij was dit erg emotioneel, het was nog vroeg en sommige kratten stonden al vol met kaarsen. Wat zijn er toch al veel mensen overleden aan deze nare ziekte.

Jos heeft nog een fiets gehuurd en gaat morgen met Huub de berg op fietsen.

wij zijn later weer naar boven gereden en Moniek opgezocht. Zij had haar eerste werkdag. En had al veel mensen gehad die langs kwamen op de eerste hulp. En daarbij al diverse nare verhalen gehoord. Dit heeft veel indruk op haar gemaakt.

uitgebreid over de logistiek voor donderdag gesproken. Er mogen geen auto's omhoog en je kunt met de bus en de kabelbaan , maar dit is omslachtig. En ws wil ik na het lopen wel even liggen. Besloten om de banken in de auto plat te gooien zodat ik daar lekker kan liggen.

Het wordt donderdag erg warm, 28 graden, maar de voorspelling wisselt met de dag. Maar voor donderdag is er al een protocol voor warm weer ingesteld. Extra water, komkommers met zout etc wordt er uitgedeeld.

Internet valt steeds weg, dus ik stop gauw, anders ben ik weer alles kwijt.

tot morgen

Zondag

gisteren hebben we al kunnen genieten van het mooie weer en vandaag wederom. Het is 26 graden. Niet verkeerd om hier te zijn.

Rustig ontbeten, boodschappen gedaan en toen omhoog naar de Alpe D'Huez. Hele groepen fietsers gingen omhoog om vast te oefenen. Maar velen zaten ook al niet meer op de fiets, die liepen er al naast........en die willen donderdag knallen......

we spraken ook een man die voor de derde keer meedeed en hij zei, het valt elke keer weer tegen. Hij wil 5 maal omhoog. Petje af hoor het is een hele klim.

We hebben vandaag een prachtige wandeling gemaakt boven de Alpe d'Huez. We hebben zo' n 4 uur gelopen, geklauterd en afgedaald. Het ging ons goed af. Jos wist weer paadjes tussendoor. Maar of die altijd korter zijn, dat vragen wij ons wel eens af????.

Ook nog sneeuwballen gegooid naar elkaar en foto's in de sneeuw. Het was fijn wandelweer en wat een mooie tocht. Heel veel bloemen gezien, het blijf altijd bijzonder op die hoogte zoveel bloemen te zien. We hebben ongeveer 400 meter gestegen. Dit niet rustig over een mooi pad, maar klauterend en klimmend. Puur genieten.

vanavond lekker lasange gegeten. Moniek heeft haar speciale kleding opgehaald voor het medische team. Een fleece vest, warm! En een "mooie polo", echt haar smaak. Ze heeft nu een bijeenkomst met het medische team en morgen moet ze zich melden en aan het werk. Jos en ik zitten nu lekker aan de koffie en genieten van alle mooie bergen om ons heen.

tot morgen

De aankomst

Het team is compleet.

Wij hebben heerlijk bij mijn nichtje geslapen en na een lekjer Frans ontbijt om 10 uur op weg. De reis verliep vlot.Alleen heel veel Nederlanders op de weg, vooral met fietsen op de auto....snap er niets van. Ook de camping is ingenomen door alleen maar Nederlanders.

We hebben een klein huisje.

Rond 5 uur waren we. moniek is vanochtend al aangekomen. We hebben al een flinke klim achter de rug. Prachtig pad gelijk achter de camping flink omhoog. Daarna heerlijk aan het bier en de pizza. Wat smaakt dat na zo'n inspanning toch lekker.

Moniek had een indrukwekkendr dag, met het medische team in de bus. Heel wat automobilisten hebben naar de bus getoeterd. Ook bij aankomst, kwamen alle vrachtwagens met alle spullen uit Nederland aan. Zeer indrukwekkend, vele waren in tranen vertelde ze.

Nu nog een wijntje en dannaar bed.

Internet doet het niet zo goed op de camping. Dit is al de derde keer dat ik dit stukje typ. Nu maar op de telefoon. Morgen meer.

Het vetrek

We zijn op weg, maar het is druk op de weg. We reizen allemaal op een verschillende manier, dit vanwege diverse verplichtingen.

Moniek is met de bus vertrokken. Zij gaat op de Alpe d' Huez ook als vrijwillige verpleegkundige aan de slag. Zij reist de hele nacht door en is morgenochtend op de plaats van bestemming.

Jos en ik zitten samen in de auto. We zijn op weg naar Noord Frankrijk en gaan daar bij een nichtje slapen, het nichtje van de 700 potten jam! Morgen rijden we dan door naar de alpen. 11,5 uur achter elkaar is voor mij wel heel erg lang.

Huub, mijn broer ( de man van Moniek) en hun dochter Maud vertrekken zondagavond en rijden in een keer door. Dinsdagavond vertrekken onze drie dochters, Nienja, Floor en Kiki samen met mijn oudste zus Marion naar Frankrijk. Zij overnachten wel onderweg. Joppe onze zoon kan niet mee, die is op examenreis naar Mallorca met 14 andere. ( hij zou aan ons denken????????)

Wij hebben vorig jaar al een huisje besproken op de camping naast de startstreep. En ook een campingplaats voor de tenten.. Onze dochters slapen in de tent en Marion ook.

morgen meer, we rijden nu net de file in.????