Nog een laatste verhaal om het blog af te sluiten, gisteren waren we te laat thuis om het nog te doen.

Donderdagavond nog samen met Kiki en Maud weer helemaar naar boven gereden. Dit kon nog steeds niet via de normale weg, dus nog een uur omrijden om boven te komen met de auto.

Huub was al lang boven, hij was komen lopen in 2,5 uur. Was blij om ons te zien en droge kleding aan te kunnen doen. Het begon keihard te regenen, dus eerst maar even wat eten. Vanaf 7 uur staan klappen en juigen bij de finish, gelukkig hadden ze een soort klap waaiers zodat je handen niet zo zeer doen van al het geklap. De laatste groep binnenkomers was erg emotioneel, een moeder met 2 dochters die huilend over de finish komen, met een foto van hun overleden vader, hartverscheurend. Maar ook luid juichende mensen, die net als ik de overwinning vieren. Op het laatst kwamen alle motorrijders, die al het verkeer steeds hebben geregeld binnen. Fantastisch, wat een applaus en enthousiasme. En de opbrengst is bijna 15 miljoen, waaronder 13.000,00 van ons.TOP! Daarna op Moniek gewacht en samen via de gewone weg naar beneden. Heel veel troep was al opgeruimd, wat gaat dat snel.

Juliie hebben op de foto's kunnen zien dat ik kniekousen aan had, dit zijn speciale kousen om de bloedsomloop te stimuleren en ze zorgden ervoor dat ik geen last van mijn scheenbenen kreeg of dikke voeten.

Ook hebben jullie gezien dat ik heel veel lintjes op mijn rugzak mee naar boven droeg. Deze mensen hebben het helaas niet gehaald, overleden, maar zeker niet vergeten en zo waren zij er ook een beetje bij. Boven hebben we met elkaar de lintjes ritueel verbrand en daarna begraven. Dat voelde goed zo. Ik kon ze niet in de prullebak gooien voor mijn gevoel.

Als een blok geslapen en zonder spierpijn of iets werd ik wakker. vrijdag om 10 uur zat alles in de auto en opweg naar huis. Een lange rit van ongeveer 13,5 uur. Ik had me toch een paar dikke voeten van het lange zitten, het vocht kon je zo wegdrukken. Dinsdag weer op controle, maar eens vragen wat daar nu aan te doen is.

lieve allemaal, dit was het voor dit blog, dank jullie wel dat jullie dit samen met mij, ons, wilde beleven. Voor ons een afsluiting van een lange periode, als gezin zijn we er in gedoken en het tot het einde volbracht. Joppe was er in gedachten bij. Het is goed zo!!!!!,????

wil je weten hou het met mij gaat, mail gerust naar mathildeobdeijn@hotmail.com

dikke knuffel Mathilde